Leden aan het woord: Simone van de Graaf, Internationaal Project Manager van Patiënten Recrutering & Deelnemer Retentie, IQVIA B.V.

 In Nieuws

Wie ben je, waar werk je, wat is jouw functie? Wat houdt dat in?
Ik ben van origine moleculair bioloog en heb na het behalen van mijn PhD titel nog zo’n 2 jaar op het AMC gewerkt als post-doc. Ik ben in 2001 in het CRO wereldje terecht gekomen en via verschillende functies in 2011 op mijn huidige plek beland bij IQVIA B.V. as Patient Recruitment Lead, De afdeling waar ik werk is een onderafdeling, “Patient Recruitment Programs” genaamd, van de afdeling “Site & Patient Networks”. Ik werk in Amsterdam op kantoor maar kan ook vanuit huis of elders werken omdat mijn collega’s en project team leden in verschillende landen te vinden zijn, zelden in Nederland. Met een laptop, internet en telefoon kan ik aan het werk.

Zodra een project (lees klinische studie) aan IQVIA wordt uitbesteed, ga ik aan het werk met het ontwikkelen van studie specifieke strategieën t.b.v. het vinden van de juiste patiënten en het creëren van zogenaamde studie bekendheid, maar ook voor educatie, betrokkenheid en waardering om studie deelnemers te behouden. Dit loopt uiteen van het ontwikkelen van een poster tot een centrale online advertentie campagne, en van begeleidende visuele ondersteuning voor het informatieve gesprek om de toestemmingsverklaring van patiënten te verkrijgen tot verzenden van reminders voor visites per sms/email. Verder buig ik me over hoe we de onderzoeksartsen en hun teams kunnen ondersteunen met strategieën die uiteen kunnen lopen van samenwerken om verwijzingen van andere artsen of patiënten verenigingen mogelijk te maken tot digitale tools voor het uitrekenen van visite schema’s, en van post-it pads met criteria checks om snel dossiers te kunnen markeren tot het organiseren van discussie platforms van onderzoeksartsen met sponsor en/of IQVIA studie teamleden. Ik ben ook betrokken bij het trainen en informatie verwerken van monitors omdat zij ons verlengde op de werkvloer zijn en van dichtbij kunnen benadrukken en oppikken wat van belang is voor de recrutering en retentie van patiënten binnen een bepaalde studie.

Deze strategieën worden voor het hele project uitgewerkt en na goedkeuring van de sponsor kan het managen van de ontwikkeling en tijdige implementatie beginnen. Voordat materialen en advertentie strategieën de patiënten kunnen bereiken en hun effect kunnen bewerkstelligen, moeten deze vertaald worden waarna de relevante goedkeuringen van locale ethische commissies moeten worden verkregen. Dus de zogenaamde ‘opstart’ periode vanaf het finale protocol totdat de eerste patiënt in de studie wordt gerecruteerd in een land staat onder een behoorlijke tijdsdruk!

Wat zijn de carrière perspectieven en mogelijkheden voor mensen in jouw functie?
De interne teams waar ik mee samenwerk hebben een zeer uiteenlopende expertise van schrijvers van medische teksten tot grafisch ontwerpers, van digitale experts tot productie managers, van experts in wet en regelgeving tot programma managers (die met sponsoren volledige pipeline planning bespreken), van consulenten voor patiëntenverenigingen tot data-analysten. Het maakt iedere dag anders en ieder project anders! Binnen de subafdeling Patient Recruitment Programs zijn doorgroei mogelijkheden van junior specialists tot senior leads (project management) maar ook van associate directors tot directors (meer lijnmanagement). De overkoepelende afdeling Site & Patient Networks biedt verder de gelegenheid om zijwaartse carrière stappen te maken of om door te groeien in een gerelateerd vakgebied.

Wat is voor jouw werk de grootste uitdaging bij de uitvoering klinisch onderzoek in Nederland?
Mijn functie is internationaal en het is verrassend om te zien dat sommige landen zoveel gemakkelijker patiënten recruteren dan andere landen. Dit heeft deels te maken met de ‘voorraad’ geschikte patiënten en de relatie tussen patiënt en arts/verpleegkundige, maar ook met welke strategieën kunnen worden ingezet. Dit laatste is deels ingegeven door wat ‘mag’ volgens locale wetgeving en wat wordt goedgekeurd door ethische commissies, maar heeft ook zeker een culturele component. Nederland wordt in mijn beleving niet altijd geselecteerd als land voor een studie door het hogere kostenplaatje per deelnemer terwijl de klinische onderzoekservaring toch groot is en de kwaliteit aantrekkelijk. Het is een uitdaging om de tijdslijnen van opstarten zo kort mogelijk te maken, realistisch te zijn in het aantal patiënten dat geschikt zal zijn voor de studie en de middelen die nodig zijn om deze patiënten te vinden waarbij onderzoeksartsen zich ook zouden kunnen richten op samenwerkingsverbanden of doorverwijzingen vanuit hun netwerk.

Wat verwacht je van de ACRON?
Het opzetten van samenwerkingsverbanden en verwijzing structuren brengt uitdagingen met zich mee m.b.t. achterhalen van medische geschiedenis en vergoedingen voor verwijzer en onderzoeksarts, maar ook voor de relatie tussen onderzoeksteam, patiënt en behandelend arts. ACRON zou met haar netwerk wellicht kunnen bijdragen aan het verkrijgen van meer inzicht in de mogelijkheden en haalbaarheid van verwijzingen binnen klinisch onderzoek en een ‘best practice guidance’ kunnen formuleren voor Nederland.

Recent Posts